Hoe komt het dat je stottert?
Stotteren heeft een fysieke oorzaak met mentale consequenties en begint meestal tussen het 2e en 6e levensjaar. Op deze leeftijd overkomt het veel peuters dat zij een periode minder vloeiend spreken: ongeveer 4% van herhaalt woorden, hakkelt of struikelt wel eens over wat ze willen zeggen. De meesten groeien hier na verloop van tijd overheen, 1% blijft echter stotteren.
Dit stotteren komt omdat het middenrif, één van de grootste spieren van het menselijke lichaam, niet vloeiend (omhoog) beweegt waardoor er geen vloeiende luchtstroom tegen de stembanden wordt geproduceerd en er geen vloeiende zin wordt uitgesproken. Het sleutelwoord hier is ‘vloeiend’.
Maar niemand stottert altijd. Dat betekent dat het middenrif vloeiend functioneert en op andere momenten niet vloeiend. De spier weet dus wat het moet doen, maar op sommige momenten doet die het niet.
Vaak zorgen spanning en stress voor meer stotters. Wanneer iemand ontspannen is leidt dit vaak tot meer vloeiende zinnen.
Er is echter geen constante controle over het middenrif en daardoor je spreken. Iedereen heeft wel totale controle bij het zingen, want niemand stottert tijdens het zingen.
Hoe het komt dat je stottert komt dus doordat je middenrif niet vloeiend beweegt. Als dit in een bepaalde situatie, letter of woord vaker gebeurt worden daar spreekangsten voor ontwikkeld. Iemand zal meer moeite ondervinden met telefoneren, presenteren of zichzelf voorstellen.
Het goede nieuws is dat stotteren te verhelpen is. Het middenrif is een spier waar je bewust controle over kan krijgen. Door dit veel te trainen gaat de spier onthouden om alleen maar vloeiend omhoog te bewegen (muscle memory). Denk aan gitaar spelen, blind typen en andere activiteiten wat een automatisme is geworden door het veel te oefenen.
Door de fysieke oorzaak van het stotteren aan te pakken wordt er vloeiend gesproken. Dit succes zorgt voor een stijging in het zelfvertrouwen en dalen de onzekerheden tot alle spreekangsten verdwenen zijn. Het stotteren behoort nu tot het verleden.